Montana, eind negentiende eeuw. Zachary heeft zijn vader gedood en is in de ijzige kou op de vlucht. In een verlaten gehucht in de bergen wordt hij hatelijk ontvangen door de enige bewoner: Perla. De jonge vrouw, die Cheyenne en Mexicaans bloed heeft, draagt een sheriffster en zit niet op pottenkijkers te wachten.
Door Martijn Douma
De geschiedenis van het inmiddels vervallen mijnwerkersgehucht Promesa is niet al te fraai: het verhaal gaat dat de pastoor ‘helemaal kierewiet’ geworden is. Hij heeft de mijn horend bij het dorpje afgesloten met dynamiet, terwijl er mijnwerkers binnenin zaten. Vervolgens hebben de nabestaanden elkaar afgeslacht…
Kanteling
Een geschikt toevluchtsoord dus, want het ligt afgelegen in de bergen en er staan nog enkele gebouwen overeind. Dan duikt Marshal Pierce op, om Perla te arresteren voor… moord. De situatie kantelt: Zachary springt voor haar in de bres en samen weten ze hem te verjagen. De weinig sympathieke man is gewond geraakt en zweert met versterking terug te keren.
Gewond
Ook Zachary en Perla zijn gewond geraakt tijdens de schermutseling met de marshal. Terwijl ze hun wonden likken en de vrieskou buiten de deur proberen te houden, bereiden ze zich voor op de komst van Pierce en zijn posse. De sneeuw blijft onverbiddelijk vallen, de beide vluchtelingen zijn gewond. Hun zware verledens blijft ze achtervolgen. Maar er ontstaat een band tussen de twee jonge mensen. Zullen ze het weten te winnen van een overmacht?
Trauma’s
Boeiende western: in de besloten setting van het verlaten en ingesneeuwde gehucht worden de karakters van de hoofdpersonen uitgediept. Hun trauma’s komen naar voren via flashbacks, gedachten en nachtmerries, en maken dat je hun houding beter begrijpt en met ze gaat meeleven. Ook de dialogen steken goed in elkaar.
Spannend
De hoofdpersonen mogen dan wel nader tot elkaar komen, zoet wordt het nooit. Al treffen we wel de nodige intieme momenten tussen twee mensen die tot elkaar veroordeeld zijn – voor zolang als het duurt. In elkaar vinden ze de herkenning waar ze zo naar smachten. Auteur Anthony Pastor weet de spanning van de komst van de tegenstanders goed op te bouwen, de dreiging steeds groter te doen voorkomen, en de strijd verbeten te laten plaatsvinden. Het blijft spannend tot het eind.
Subtiel
De tekeningen, ook van de hand van Pastor, zijn subtiel, met name de gezichtsuitdrukkingen en lichaamshoudingen. Ze doen recht aan het ijzige weer en de in eerste instantie dito sfeer tussen Perla en Zachary. Er zitten prachtige platen van het ruwe, besneeuwde berglandschap tussen. De inkleuring is monochromatisch; in vrijwel het hele boek is gebruik gemaakt van een blauwgroene tint. Dat komt zeer sfeervol over. Het maakt ook dat het met een dikke laag sneeuw bedekte landschap goed tot zijn recht komt.
De vrouw met de ster is een sterke western, die ondanks – of juist dankzij – de beperkte setting onder je huid gaat zitten. De geweldige tekeningen stuwen deze graphic novel op naar hoog een niveau.
Voor auteur Anthony Pastor (Épinay-sur-Seine, 1973) is De vrouw met de ster zijn debuut in het Nederlandse taalgebied. Zijn carrière begon voortvarend: zijn eerste stripboek Ice Cream kreeg in 2006 van mediawarenhuis FNAC het label ‘attention talent’ mee. Zijn derde graphic novel, de ‘tortillawestern’ Las Rosas, werd in 2011 genomineerd voor de Grote Prijs van Angoulême. In 2013 was hij bij hetzelfde stripfestival de allereerste winnaar van de prijs voor de beste thriller, de Fauve du polar SNCF, voor zijn album Castilla Drive. Lovende kritieken ontving hij ook voor zijn meest recente werk: het tweeluik Le sentier des reines en het zesdelige No War.
De vrouw met de ster
Scenario, tekeningen en inkleuring: Anthony Pastor
Uitgeverij: Lauwert
264 pagina’s / hardcover op klein formaat / € 34,95
